Conjugaison du verbe : circoncire
Le verbe circoncire est un verbe du 3ème groupe qui se conjugue aux temps composés avec l'auxiliaire avoir.
Indicatif
| Présent |
| je |
circoncis |
| tu |
circoncis |
| il, elle |
circoncit |
| nous |
circoncisons |
| vous |
circoncisez |
| ils, elles |
circoncisent |
| Imparfait |
| je |
circoncisais |
| tu |
circoncisais |
| il, elle |
circoncisait |
| nous |
circoncisions |
| vous |
circoncisiez |
| ils, elles |
circoncisaient |
| Passé simple |
| je |
circoncis |
| tu |
circoncis |
| il, elle |
circoncit |
| nous |
circoncîmes |
| vous |
circoncîtes |
| ils, elles |
circoncirent |
| Futur simple |
| je |
circoncirai |
| tu |
circonciras |
| il, elle |
circoncira |
| nous |
circoncirons |
| vous |
circoncirez |
| ils, elles |
circonciront |
| Passé composé |
| j' |
ai circoncis |
| tu |
as circoncis |
| il, elle |
a circoncis |
| nous |
avons circoncis |
| vous |
avez circoncis |
| ils, elles |
ont circoncis |
| Plus-que-parfait |
| j' |
avais circoncis |
| tu |
avais circoncis |
| il, elle |
avait circoncis |
| nous |
avions circoncis |
| vous |
aviez circoncis |
| ils, elles |
avaient circoncis |
| Passé antérieur |
| j' |
eus circoncis |
| tu |
eus circoncis |
| il, elle |
eut circoncis |
| nous |
eûmes circoncis |
| vous |
eûtes circoncis |
| ils, elles |
eurent circoncis |
| Futur antérieur |
| j' |
aurai circoncis |
| tu |
auras circoncis |
| il, elle |
aura circoncis |
| nous |
aurons circoncis |
| vous |
aurez circoncis |
| ils, elles |
auront circoncis |
Subjonctif
| Présent |
| que je |
circoncise |
| que tu |
circoncises |
| qu'il, qu'elle |
circoncise |
| que nous |
circoncisions |
| que vous |
circoncisiez |
| qu'ils, qu'elles |
circoncisent |
| Imparfait |
| que je |
circoncisse |
| que tu |
circoncisses |
| qu'il, qu'elle |
circoncît |
| que nous |
circoncissions |
| que vous |
circoncissiez |
| qu'ils, qu'elles |
circoncissent |
| Passé |
| que j' |
aie circoncis |
| que tu |
aies circoncis |
| qu'il, qu'elle |
ait circoncis |
| que nous |
ayons circoncis |
| que vous |
ayez circoncis |
| qu'ils, qu'elles |
aient circoncis |
| Plus-que-parfait |
| que j' |
eusse circoncis |
| que tu |
eusses circoncis |
| qu'il, qu'elle |
eût circoncis |
| que nous |
eussions circoncis |
| que vous |
eussiez circoncis |
| qu'ils, qu'elles |
eussent circoncis |
Conditionnel
| Présent |
| je |
circoncirais |
| tu |
circoncirais |
| il, elle |
circoncirait |
| nous |
circoncirions |
| vous |
circonciriez |
| ils, elles |
circonciraient |
| Passé |
| j' |
aurais circoncis |
| tu |
aurais circoncis |
| il, elle |
aurait circoncis |
| nous |
aurions circoncis |
| vous |
auriez circoncis |
| ils, elles |
auraient circoncis |
Impératif
| Présent |
| circoncis |
| circoncisons |
| circoncisez |
| Passé |
| aie circoncis |
| ayons circoncis |
| ayez circoncis |
Infinitif
Participe
| Passé composé |
| ayant circoncis |
Gérondif
Règles de conjugaison du verbe : circoncire
Le verbe circoncire est un verbe du 3ème groupe car son infinitif présent se termine par -re.
Retour au dictionnaire de conjugaison
Le saviez-vous ?
Quiz
Annonce