Conjugaison du verbe : interrompre
Le verbe interrompre est un verbe du 3ème groupe qui se conjugue aux temps composés avec l'auxiliaire avoir.
Indicatif
| Présent |
| j' |
interromps |
| tu |
interromps |
| il, elle |
interrompt |
| nous |
interrompons |
| vous |
interrompez |
| ils, elles |
interrompent |
| Imparfait |
| j' |
interrompais |
| tu |
interrompais |
| il, elle |
interrompait |
| nous |
interrompions |
| vous |
interrompiez |
| ils, elles |
interrompaient |
| Passé simple |
| j' |
interrompis |
| tu |
interrompis |
| il, elle |
interrompit |
| nous |
interrompîmes |
| vous |
interrompîtes |
| ils, elles |
interrompirent |
| Futur simple |
| j' |
interromprai |
| tu |
interrompras |
| il, elle |
interrompra |
| nous |
interromprons |
| vous |
interromprez |
| ils, elles |
interrompront |
| Passé composé |
| j' |
ai interrompu |
| tu |
as interrompu |
| il, elle |
a interrompu |
| nous |
avons interrompu |
| vous |
avez interrompu |
| ils, elles |
ont interrompu |
| Plus-que-parfait |
| j' |
avais interrompu |
| tu |
avais interrompu |
| il, elle |
avait interrompu |
| nous |
avions interrompu |
| vous |
aviez interrompu |
| ils, elles |
avaient interrompu |
| Passé antérieur |
| j' |
eus interrompu |
| tu |
eus interrompu |
| il, elle |
eut interrompu |
| nous |
eûmes interrompu |
| vous |
eûtes interrompu |
| ils, elles |
eurent interrompu |
| Futur antérieur |
| j' |
aurai interrompu |
| tu |
auras interrompu |
| il, elle |
aura interrompu |
| nous |
aurons interrompu |
| vous |
aurez interrompu |
| ils, elles |
auront interrompu |
Subjonctif
| Présent |
| que j' |
interrompe |
| que tu |
interrompes |
| qu'il, qu'elle |
interrompe |
| que nous |
interrompions |
| que vous |
interrompiez |
| qu'ils, qu'elles |
interrompent |
| Imparfait |
| que j' |
interrompisse |
| que tu |
interrompisses |
| qu'il, qu'elle |
interrompît |
| que nous |
interrompissions |
| que vous |
interrompissiez |
| qu'ils, qu'elles |
interrompissent |
| Passé |
| que j' |
aie interrompu |
| que tu |
aies interrompu |
| qu'il, qu'elle |
ait interrompu |
| que nous |
ayons interrompu |
| que vous |
ayez interrompu |
| qu'ils, qu'elles |
aient interrompu |
| Plus-que-parfait |
| que j' |
eusse interrompu |
| que tu |
eusses interrompu |
| qu'il, qu'elle |
eût interrompu |
| que nous |
eussions interrompu |
| que vous |
eussiez interrompu |
| qu'ils, qu'elles |
eussent interrompu |
Conditionnel
| Présent |
| j' |
interromprais |
| tu |
interromprais |
| il, elle |
interromprait |
| nous |
interromprions |
| vous |
interrompriez |
| ils, elles |
interrompraient |
| Passé |
| j' |
aurais interrompu |
| tu |
aurais interrompu |
| il, elle |
aurait interrompu |
| nous |
aurions interrompu |
| vous |
auriez interrompu |
| ils, elles |
auraient interrompu |
Impératif
| Présent |
| interromps |
| interrompons |
| interrompez |
| Passé |
| aie interrompu |
| ayons interrompu |
| ayez interrompu |
Infinitif
Participe
| Passé composé |
| ayant interrompu |
Gérondif
| Passé |
| en ayant interrompu |
Règles de conjugaison du verbe : interrompre
Le verbe interrompre est un verbe du 3ème groupe car son infinitif présent se termine par -re.
Il se conjugue suivant le même modèle que tous les verbes en -rompre :
Retour au dictionnaire de conjugaison
Le saviez-vous ?
Quiz
Annonce