Conjugaison du verbe : proscrire
Le verbe proscrire est un verbe du 3ème groupe qui se conjugue aux temps composés avec l'auxiliaire avoir.
Indicatif
| Présent |
| je |
proscris |
| tu |
proscris |
| il, elle |
proscrit |
| nous |
proscrivons |
| vous |
proscrivez |
| ils, elles |
proscrivent |
| Imparfait |
| je |
proscrivais |
| tu |
proscrivais |
| il, elle |
proscrivait |
| nous |
proscrivions |
| vous |
proscriviez |
| ils, elles |
proscrivaient |
| Passé simple |
| je |
proscrivis |
| tu |
proscrivis |
| il, elle |
proscrivit |
| nous |
proscrivîmes |
| vous |
proscrivîtes |
| ils, elles |
proscrivirent |
| Futur simple |
| je |
proscrirai |
| tu |
proscriras |
| il, elle |
proscrira |
| nous |
proscrirons |
| vous |
proscrirez |
| ils, elles |
proscriront |
| Passé composé |
| j' |
ai proscrit |
| tu |
as proscrit |
| il, elle |
a proscrit |
| nous |
avons proscrit |
| vous |
avez proscrit |
| ils, elles |
ont proscrit |
| Plus-que-parfait |
| j' |
avais proscrit |
| tu |
avais proscrit |
| il, elle |
avait proscrit |
| nous |
avions proscrit |
| vous |
aviez proscrit |
| ils, elles |
avaient proscrit |
| Passé antérieur |
| j' |
eus proscrit |
| tu |
eus proscrit |
| il, elle |
eut proscrit |
| nous |
eûmes proscrit |
| vous |
eûtes proscrit |
| ils, elles |
eurent proscrit |
| Futur antérieur |
| j' |
aurai proscrit |
| tu |
auras proscrit |
| il, elle |
aura proscrit |
| nous |
aurons proscrit |
| vous |
aurez proscrit |
| ils, elles |
auront proscrit |
Subjonctif
| Présent |
| que je |
proscrive |
| que tu |
proscrives |
| qu'il, qu'elle |
proscrive |
| que nous |
proscrivions |
| que vous |
proscriviez |
| qu'ils, qu'elles |
proscrivent |
| Imparfait |
| que je |
proscrivisse |
| que tu |
proscrivisses |
| qu'il, qu'elle |
proscrivît |
| que nous |
proscrivissions |
| que vous |
proscrivissiez |
| qu'ils, qu'elles |
proscrivissent |
| Passé |
| que j' |
aie proscrit |
| que tu |
aies proscrit |
| qu'il, qu'elle |
ait proscrit |
| que nous |
ayons proscrit |
| que vous |
ayez proscrit |
| qu'ils, qu'elles |
aient proscrit |
| Plus-que-parfait |
| que j' |
eusse proscrit |
| que tu |
eusses proscrit |
| qu'il, qu'elle |
eût proscrit |
| que nous |
eussions proscrit |
| que vous |
eussiez proscrit |
| qu'ils, qu'elles |
eussent proscrit |
Conditionnel
| Présent |
| je |
proscrirais |
| tu |
proscrirais |
| il, elle |
proscrirait |
| nous |
proscririons |
| vous |
proscririez |
| ils, elles |
proscriraient |
| Passé |
| j' |
aurais proscrit |
| tu |
aurais proscrit |
| il, elle |
aurait proscrit |
| nous |
aurions proscrit |
| vous |
auriez proscrit |
| ils, elles |
auraient proscrit |
Impératif
| Présent |
| proscris |
| proscrivons |
| proscrivez |
| Passé |
| aie proscrit |
| ayons proscrit |
| ayez proscrit |
Infinitif
Participe
| Passé composé |
| ayant proscrit |
Gérondif
Règles de conjugaison du verbe : proscrire
Le verbe proscrire est un verbe du 3ème groupe car son infinitif présent se termine par -re.
Son radical proscri- est identique à tous les temps et à toutes les personnes. Il se conjugue suivant le même modèle que tous les verbes en -crire :
Retour au dictionnaire de conjugaison
Le saviez-vous ?
Quiz
Annonce