Conjugaison du verbe : bornoyer
					Le verbe bornoyer est un verbe du 1er groupe qui se conjugue aux temps composés avec l'auxiliaire avoir.
					Indicatif
					
					
						
							| Présent | 
					
					
						
							| je | bornoie | 
						
							| tu | bornoies | 
						
							| il, elle | bornoie | 
						
							| nous | bornoyons | 
						
							| vous | bornoyez | 
						
							| ils, elles | bornoient | 
					
				
					
						
							| Imparfait | 
					
					
						
							| je | bornoyais | 
						
							| tu | bornoyais | 
						
							| il, elle | bornoyait | 
						
							| nous | bornoyions | 
						
							| vous | bornoyiez | 
						
							| ils, elles | bornoyaient | 
					
				
					
						
							| Passé simple | 
					
					
						
							| je | bornoyai | 
						
							| tu | bornoyas | 
						
							| il, elle | bornoya | 
						
							| nous | bornoyâmes | 
						
							| vous | bornoyâtes | 
						
							| ils, elles | bornoyèrent | 
					
				
					
						
							| Futur simple | 
					
					
						
							| je | bornoierai | 
						
							| tu | bornoieras | 
						
							| il, elle | bornoiera | 
						
							| nous | bornoierons | 
						
							| vous | bornoierez | 
						
							| ils, elles | bornoieront | 
					
				
					
						
							| Passé composé | 
					
					
						
							| j' | ai bornoyé | 
						
							| tu | as bornoyé | 
						
							| il, elle | a bornoyé | 
						
							| nous | avons bornoyé | 
						
							| vous | avez bornoyé | 
						
							| ils, elles | ont bornoyé | 
					
				
					
						
							| Plus-que-parfait | 
					
					
						
							| j' | avais bornoyé | 
						
							| tu | avais bornoyé | 
						
							| il, elle | avait bornoyé | 
						
							| nous | avions bornoyé | 
						
							| vous | aviez bornoyé | 
						
							| ils, elles | avaient bornoyé | 
					
				
					
						
							| Passé antérieur | 
					
					
						
							| j' | eus bornoyé | 
						
							| tu | eus bornoyé | 
						
							| il, elle | eut bornoyé | 
						
							| nous | eûmes bornoyé | 
						
							| vous | eûtes bornoyé | 
						
							| ils, elles | eurent bornoyé | 
					
				
					
						
							| Futur antérieur | 
					
					
						
							| j' | aurai bornoyé | 
						
							| tu | auras bornoyé | 
						
							| il, elle | aura bornoyé | 
						
							| nous | aurons bornoyé | 
						
							| vous | aurez bornoyé | 
						
							| ils, elles | auront bornoyé | 
					
				
					Subjonctif
					
					
						
							| Présent | 
					
					
						
							| que je | bornoie | 
						
							| que tu | bornoies | 
						
							| qu'il, qu'elle | bornoie | 
						
							| que nous | bornoyions | 
						
							| que vous | bornoyiez | 
						
							| qu'ils, qu'elles | bornoient | 
					
				
					
						
							| Imparfait | 
					
					
						
							| que je | bornoyasse | 
						
							| que tu | bornoyasses | 
						
							| qu'il, qu'elle | bornoyât | 
						
							| que nous | bornoyassions | 
						
							| que vous | bornoyassiez | 
						
							| qu'ils, qu'elles | bornoyassent | 
					
				
					
						
							| Passé | 
					
					
						
							| que j' | aie bornoyé | 
						
							| que tu | aies bornoyé | 
						
							| qu'il, qu'elle | ait bornoyé | 
						
							| que nous | ayons bornoyé | 
						
							| que vous | ayez bornoyé | 
						
							| qu'ils, qu'elles | aient bornoyé | 
					
				
					
						
							| Plus-que-parfait | 
					
					
						
							| que j' | eusse bornoyé | 
						
							| que tu | eusses bornoyé | 
						
							| qu'il, qu'elle | eût bornoyé | 
						
							| que nous | eussions bornoyé | 
						
							| que vous | eussiez bornoyé | 
						
							| qu'ils, qu'elles | eussent bornoyé | 
					
				
					Conditionnel
					
					
						
							| Présent | 
					
					
						
							| je | bornoierais | 
						
							| tu | bornoierais | 
						
							| il, elle | bornoierait | 
						
							| nous | bornoierions | 
						
							| vous | bornoieriez | 
						
							| ils, elles | bornoieraient | 
					
				
					
						
							| Passé | 
					
					
						
							| j' | aurais bornoyé | 
						
							| tu | aurais bornoyé | 
						
							| il, elle | aurait bornoyé | 
						
							| nous | aurions bornoyé | 
						
							| vous | auriez bornoyé | 
						
							| ils, elles | auraient bornoyé | 
					
				
					Impératif
					
					
						
							| Présent | 
					
					
						
							| bornoie | 
						
							| bornoyons | 
						
							| bornoyez | 
					
				
					
						
							| Passé | 
					
					
						
							| aie bornoyé | 
						
							| ayons bornoyé | 
						
							| ayez bornoyé | 
					
				
					Infinitif
					
					Participe
					
					
						
							| Passé composé | 
					
					
						
							| ayant bornoyé | 
					
				
					Gérondif
					
					Règles de conjugaison du verbe : bornoyer
					Comme tous les verbes se terminant par -er (à l'exception du verbe aller qui appartient au 3ème groupe), le verbe bornoyer appartient au 1er groupe et se conjugue donc en respectant le modèle des terminaisons de ce groupe. Son radical bornoy- subit des modifications orthographiques à certains temps et à certaines personnes. En effet, le y de certains verbes en -yer se transforme systématiquement en i lorsqu'il précède un e muet.
				D'une manière générale, cette particularité s'applique également aux verbes du 1er groupe suivants :
				
					Retour au dictionnaire de conjugaison
				
				
					Le saviez-vous ?
					
					Quiz
					
					Annonce