Conjugaison du verbe : confondre
Le verbe confondre est un verbe du 3ème groupe qui se conjugue aux temps composés avec l'auxiliaire avoir.
Indicatif
| Présent |
| je |
confonds |
| tu |
confonds |
| il, elle |
confond |
| nous |
confondons |
| vous |
confondez |
| ils, elles |
confondent |
| Imparfait |
| je |
confondais |
| tu |
confondais |
| il, elle |
confondait |
| nous |
confondions |
| vous |
confondiez |
| ils, elles |
confondaient |
| Passé simple |
| je |
confondis |
| tu |
confondis |
| il, elle |
confondit |
| nous |
confondîmes |
| vous |
confondîtes |
| ils, elles |
confondirent |
| Futur simple |
| je |
confondrai |
| tu |
confondras |
| il, elle |
confondra |
| nous |
confondrons |
| vous |
confondrez |
| ils, elles |
confondront |
| Passé composé |
| j' |
ai confondu |
| tu |
as confondu |
| il, elle |
a confondu |
| nous |
avons confondu |
| vous |
avez confondu |
| ils, elles |
ont confondu |
| Plus-que-parfait |
| j' |
avais confondu |
| tu |
avais confondu |
| il, elle |
avait confondu |
| nous |
avions confondu |
| vous |
aviez confondu |
| ils, elles |
avaient confondu |
| Passé antérieur |
| j' |
eus confondu |
| tu |
eus confondu |
| il, elle |
eut confondu |
| nous |
eûmes confondu |
| vous |
eûtes confondu |
| ils, elles |
eurent confondu |
| Futur antérieur |
| j' |
aurai confondu |
| tu |
auras confondu |
| il, elle |
aura confondu |
| nous |
aurons confondu |
| vous |
aurez confondu |
| ils, elles |
auront confondu |
Subjonctif
| Présent |
| que je |
confonde |
| que tu |
confondes |
| qu'il, qu'elle |
confonde |
| que nous |
confondions |
| que vous |
confondiez |
| qu'ils, qu'elles |
confondent |
| Imparfait |
| que je |
confondisse |
| que tu |
confondisses |
| qu'il, qu'elle |
confondît |
| que nous |
confondissions |
| que vous |
confondissiez |
| qu'ils, qu'elles |
confondissent |
| Passé |
| que j' |
aie confondu |
| que tu |
aies confondu |
| qu'il, qu'elle |
ait confondu |
| que nous |
ayons confondu |
| que vous |
ayez confondu |
| qu'ils, qu'elles |
aient confondu |
| Plus-que-parfait |
| que j' |
eusse confondu |
| que tu |
eusses confondu |
| qu'il, qu'elle |
eût confondu |
| que nous |
eussions confondu |
| que vous |
eussiez confondu |
| qu'ils, qu'elles |
eussent confondu |
Conditionnel
| Présent |
| je |
confondrais |
| tu |
confondrais |
| il, elle |
confondrait |
| nous |
confondrions |
| vous |
confondriez |
| ils, elles |
confondraient |
| Passé |
| j' |
aurais confondu |
| tu |
aurais confondu |
| il, elle |
aurait confondu |
| nous |
aurions confondu |
| vous |
auriez confondu |
| ils, elles |
auraient confondu |
Impératif
| Présent |
| confonds |
| confondons |
| confondez |
| Passé |
| aie confondu |
| ayons confondu |
| ayez confondu |
Infinitif
Participe
| Passé composé |
| ayant confondu |
Gérondif
Règles de conjugaison du verbe : confondre
Le verbe confondre est un verbe du 3ème groupe car son infinitif présent se termine par -re.
Il se conjugue selon le même modèle que les verbes en -dre suivants :
Retour au dictionnaire de conjugaison
Le saviez-vous ?
Quiz
Annonce