Conjugaison du verbe : parfondre
Le verbe parfondre est un verbe du 3ème groupe qui se conjugue aux temps composés avec l'auxiliaire avoir.
Indicatif
| Présent |
| je |
parfonds |
| tu |
parfonds |
| il, elle |
parfond |
| nous |
parfondons |
| vous |
parfondez |
| ils, elles |
parfondent |
| Imparfait |
| je |
parfondais |
| tu |
parfondais |
| il, elle |
parfondait |
| nous |
parfondions |
| vous |
parfondiez |
| ils, elles |
parfondaient |
| Passé simple |
| je |
parfondis |
| tu |
parfondis |
| il, elle |
parfondit |
| nous |
parfondîmes |
| vous |
parfondîtes |
| ils, elles |
parfondirent |
| Futur simple |
| je |
parfondrai |
| tu |
parfondras |
| il, elle |
parfondra |
| nous |
parfondrons |
| vous |
parfondrez |
| ils, elles |
parfondront |
| Passé composé |
| j' |
ai parfondu |
| tu |
as parfondu |
| il, elle |
a parfondu |
| nous |
avons parfondu |
| vous |
avez parfondu |
| ils, elles |
ont parfondu |
| Plus-que-parfait |
| j' |
avais parfondu |
| tu |
avais parfondu |
| il, elle |
avait parfondu |
| nous |
avions parfondu |
| vous |
aviez parfondu |
| ils, elles |
avaient parfondu |
| Passé antérieur |
| j' |
eus parfondu |
| tu |
eus parfondu |
| il, elle |
eut parfondu |
| nous |
eûmes parfondu |
| vous |
eûtes parfondu |
| ils, elles |
eurent parfondu |
| Futur antérieur |
| j' |
aurai parfondu |
| tu |
auras parfondu |
| il, elle |
aura parfondu |
| nous |
aurons parfondu |
| vous |
aurez parfondu |
| ils, elles |
auront parfondu |
Subjonctif
| Présent |
| que je |
parfonde |
| que tu |
parfondes |
| qu'il, qu'elle |
parfonde |
| que nous |
parfondions |
| que vous |
parfondiez |
| qu'ils, qu'elles |
parfondent |
| Imparfait |
| que je |
parfondisse |
| que tu |
parfondisses |
| qu'il, qu'elle |
parfondît |
| que nous |
parfondissions |
| que vous |
parfondissiez |
| qu'ils, qu'elles |
parfondissent |
| Passé |
| que j' |
aie parfondu |
| que tu |
aies parfondu |
| qu'il, qu'elle |
ait parfondu |
| que nous |
ayons parfondu |
| que vous |
ayez parfondu |
| qu'ils, qu'elles |
aient parfondu |
| Plus-que-parfait |
| que j' |
eusse parfondu |
| que tu |
eusses parfondu |
| qu'il, qu'elle |
eût parfondu |
| que nous |
eussions parfondu |
| que vous |
eussiez parfondu |
| qu'ils, qu'elles |
eussent parfondu |
Conditionnel
| Présent |
| je |
parfondrais |
| tu |
parfondrais |
| il, elle |
parfondrait |
| nous |
parfondrions |
| vous |
parfondriez |
| ils, elles |
parfondraient |
| Passé |
| j' |
aurais parfondu |
| tu |
aurais parfondu |
| il, elle |
aurait parfondu |
| nous |
aurions parfondu |
| vous |
auriez parfondu |
| ils, elles |
auraient parfondu |
Impératif
| Présent |
| parfonds |
| parfondons |
| parfondez |
| Passé |
| aie parfondu |
| ayons parfondu |
| ayez parfondu |
Infinitif
Participe
| Passé composé |
| ayant parfondu |
Gérondif
Règles de conjugaison du verbe : parfondre
Le verbe parfondre est un verbe du 3ème groupe car son infinitif présent se termine par -re.
Il se conjugue selon le même modèle que les verbes en -dre suivants :
Retour au dictionnaire de conjugaison
Le saviez-vous ?
Quiz
Annonce